70% Van vakantiegangers die op vakantie naar Curaçao gegaan zijn, gaf aan dat de Klein Curacao trip de mooiste herinnering was aan de vakantie. Dat is ook niet zo gek, want klein Curaçao is een prachtige plek.
Waarom klein Curaçao een bijzonder plek is
Klein Curaçao is één van de weinige Caribische eilanden die compleet onbewoond is. Het eiland heeft een oppervlakte van 2 vierkante kilometer. Wat opvalt is dat klein Curaçao grotendeels een kale dorre vlakte is, dat omringd wordt door prachtige uitgestrekte witte stranden en onaangetaste koraalriffen.
Schildpaddentrek
Op de witte stranden vind eens per jaar een bijzonder fenomeen plaats. Klein Curaçao is namelijk de plek waar zeeschildpadden aan land komen om hun eitjes te begraven op de parelwitte stranden. Omdat er op dit eiland weinig groeit, hebben de babyschildpadjes die in massale getalen uit hun eitjes kruipen weinig natuurlijke vijanden wanneer ze vechten voor hun leven om het water te bereiken. Onder andere hierdoor is de populatie aan schildpadden in dit gebied zo hoog!
De roze vuurtoren
Op het eiland vind je een iconische roze vuurtoren. Je kunt de vuurtoren naar binnen gaan, maar pas wel op. De toren wordt gerenoveerd vanwege instortingsgevaar. De toren werd gebouwd in 1877, nadat een orkaan de eerste vuurtoren had vernietigd.
Het oude scheepswrak
Wat je ook aan kunt treffen is het oude scheepswrak dat samen met die samen met de vuurtoren de enige menselijke elementen zijn op het eiland, die een scherp contrast vormen met de verlaten vlakte. Een despotisch schouwspel dat je het gevoel geven van verlating en vergankelijkheid.
Geschiedenis
De vuurtoren en het scheepswrak lijken verhalen te vertellen van een ver verleden toen dit eilandje nog een groen paradijs was, waar vogels massaal naartoe trokken om te broeden. Zo ging het namelijk vóór de late 19e eeuw. Een Engelsman, John Godden genaamd, zette het eilandje op de kaart in 1871. Ook ontdekte hij dat de vogels aan wie het eiland toebehoorde een massale hoeveelheid fosfaat hadden geproduceerd. Fosfaat was in die tijd een zeer gewild product voor de agrarische sector in Europa. Binnen 20 jaar veranderde het eiland van een Caribisch paradijs in een kale vlakte, waar zelfs de vogels geen heil meer in zagen.
Het slavernijverleden van klein Curaçao
Wie wel heil zagen in het eiland, was de WIC (West-Indische Compagnie). Ze gebruikte klein Curaçao al in de 17e en 18e eeuw. Het eilandje diende als quarantaine-eiland. Na de lange reis die de slavenschepen van de WIC aflegden richting de Cariben en Amerika, werden de slaven die ze vervoerden eerst aan land gebracht op klein Curaçao. Voor sommige mensen die te zwak waren voor de reis of ziek waren geworden van de onhygiënische krappe slavendekken op het schip, was klein Curaçao de eindhalte. Deze mensen zijn begraven op klein curaçao. De slaven die meer geluk hadden en weer herstelden, werden vervolgens doorgevoerd naar Curaçao of het vaste land van Amerika.
